Donatello, Sant Angelo a Nilo, 1426-28Wie de catalogus "Painting in Naples, from Caravaggio to Giordano" van Royal Academy of Arts London, 1982 doorleest zal tot ontdekking komen dat buiten Rome, Florence en Siena de stad Napels bijzondere (met name barokke) kunstwerken herbergt. In het voorjaar 2008 ben ik daar voor het eerst geweest. De voorbereidingen op deze kunstreis, georganiseerd door Annet en Tonnis Poppema in Haren, hebben mij geïnspireerd tot het samenstellen van een document getiteld "De napolitaanse school, de erfenis van Caravaggio, schilderkunst van Napels van 1601 tot 1715". Ik zal dit binnenkort op de blogger zetten. De stad heeft een ongeloofelijke sfeer en is uniek te noemen. Uniek om zijn verborgen kunstschatten. Een ontdekkingstocht. Natuurlijk zijn het Pompei, Herculaneum, het Nationaal Archeologische Museum en de Vesivius die het allemaal nog spectaculairder maken, maar het is het Nationaal Museum van Capodimonte en het zijn met name de talloze kerken met hun kunstwerken die een onvergetelijke indruk op je maken.
Waar te beginnen? Laat ik de chronologie handhaven en beginnen met de periode uit de renaissance en beginnen met Basilica van San Domenico Maggiore met schitterende fresco's van P. Cavallini uit 1308-09 in de kapel van de fres
co's. En met de kerk Santa Maria Donnaregina met een tombe van Tino di Camaino uit 1326 voor de koningin Maria van Hongarije. Imponerend is het grafmonument in de kerk van San Giovanni Carbonara voor Koning Ladislas en Joan II uit 1414-1428 gemaakt door Andrea da Firenze. Ook maakte hij in 1441 een grafmonument voor Sergianni Caracciolo. Verder Sant'Angelo a Nilo met het grafmonument voor kardinaal Rinaldo Brancaccio van Donatello en Michelozzo uit 1426-28 (zie beide foto's). Opvallend is de hoofdingang (de ark de triomph) van Castel Nuovo uit 1443. Aan dit renaissance bouwwerk hebben ook een aantal Toscaanse kunstenaars aan bijgedragen, onder andere Francesco Laurana. En verder de Sant'Anna dei Lombardi oftewel de kerk van Monteoliveto. In de Piccolomini kapel is een monument gemaakt door de florentijn Antonio Rosselino voor de kardinaal van Portugal. Een ander kunstenaar uit Florence, niet minder dan Luca Della Robbia, heeft het plafond gedecoreerd. Dit alles rond 1475-90. Indrukwekkend is in deze kerk het terracotta beeldengroep van Guido Mazzoni, de Lamentation van de dode Christus uit 1492. Nog nooit heeft een kunstenaar dit zo krachtig en vol passie uitgebeeld. In de kathedraal van Napels is een altaarstuk te bewonderen van Perugino, de "Hemelvaart met de Donor Oliviero Carafa" uit 1508-09.Ik zal zeker vaker terugkomen op het fenomeen Napels. De komende tijd zal ik hierover berichten. Ik ben benieuwd naar uw ervaring!
